Klimaatbestendig het weekend inBLOG| Het is tropisch heet deze week. Direct zie ik om me heen van alles gebeuren. Rioned komt met een persbericht waarin ze bewoners vragen om wateroverlast en water op straat te melden zodat beheerders meer inzicht krijgen in hoe hun stelsel reageert. Onderzoekers gaan in Amsterdam de straat op om te meten wat de temperatuur doet op verschillende plekken in de stad in verband met hittestress.
Maar er gebeurt ineens nog veel meer. Bomen en planten krijgen overal in het land de komende dagen extra water. In de Mathenesserbrug in Rotterdam is de eerste warme dagen al een storing als gevolg van warmte ontstaan. Wegbeheerders krijgen de hele dag telefoontjes over asfalt dat zacht wordt. De kwaliteit van het oppervlaktewater is overal een aandachtspunt en GGD’s waarschuwen om voldoende water te drinken en vooral goed in te smeren.
2050
Volgens het Deltaplan 2015 moeten alle gemeenten in 2050 klimaatbestendig zijn. Want het gaat vaker warmer worden, en ook vaker harder regenen. Maar wanneer is een stad nou klimaatbestendig? Is dat als er geen extra maatregelen meer nodig zijn? We kunnen al het water van hevige regenbuien afvoeren, er is gezorgd voor verkoeling in de stad, bomen en planten kunnen tegen droogte, bruggen en asfalt tegen warmte en ook de kwaliteit van het oppervlaktewater is geborgd. En thuis dan? De speelplaats van het kinderdagverblijf heeft voldoende schaduw, de basisschool, mijn huis en onze werkplek hebben airco, mijn oma kan via een koele route naar de winkel en in mijn tuin staat gras dat zonder water kan. Nou, voordat het zo ver is moet er inderdaad nog wat gebeuren. Of is dat niet wat er bedoeld wordt met klimaatbestendig (of klimaatadaptief)? Ik denk dat we een heleboel praktische dingen voor elkaar kunnen krijgen de komende jaren. De samenstelling van het asfalt veranderd en ook de inrichting van straten. Maar zelfs al zijn we er met zijn allen heel bewust mee bezig, het wordt niet overal koel, we kunnen (of willen?) niet al het water afvoeren en ook aan andere bijverschijnselen zoals muggen of andere dieren is beperkt wat te doen. Naast aanpassingen aan de (openbare) ruimte en gebouwen is het dus ook echt nodig ook onze levensstijl aan te passen. Zoals zuiniger omgaan met water of een keer een boodschap doen voor je oudere buurman of buurvrouw. Scholen en bedrijven beginnen wat eerder, een middagdutje wordt siesta, we eten ‘s avonds wat later en blijven wat langer op het terras hangen en we passen door de dag heen ons tempo aan. En als het regent ontstaan er waterspeelplekken of modderplassen waar kinderen samen kunnen spelen. Maar wanneer is een stad nou klimaatbestendig? Is dat als er geen extra maatregelen meer nodig zijn? Mijn bijdrage
Zeker, we hebben nog wat te doen voordat onze steden en dorpen klimaatbestendig zijn. Maar zeg nou zelf, zonder uitdagingen is het leven ook wel saai! Overal in Nederland zie ik mensen experimenteren met andere manieren van waterberging, vergroten van de capaciteit van de riolering en groen in de stad om te zorgen voor koelte. Ik wil ook mijn steentje bijdragen: dit weekend ga ik experimenteren met die andere levensstijl, maar eens beginnen met siesta en wat langer op het terras. Oh, en m'n tempo wat aanpassen. Kijken of het zou kunnen lukken om daar aan te wennen?! Dit blog is geschreven door Suzanne van der Bruggen. Adviseur bij Plein Civiel en moeder van twee kinderen. |
|
