Een gezondere straat met groot onderhoudBLOG | Als in een straat onderhoud uitgevoerd wordt dan zijn er kansen om de gezondheid van de bewoners en gebruikers te verbeteren. Kansen die nu nog te weinig gepakt worden. Daarom deden we al eerder in onze blog Integraal werken aan de sociale openbare ruimte een oproep aan techneuten om samen met collega’s, bewoners en professionals uit andere werkvelden aan de slag te gaan voor een gezonde en sociale openbare ruimte.
En daarom zaten wij vorige week in Tilburg aan één tafel met mensen met een technisch achtergrond én mensen uit het sociale domein om te praten over een project waar volgend jaar groot onderhoud moet worden uitgevoerd aan de openbare ruimte. Aan tafel zaten een sociaal maatschappelijk werker, adviseur gezondheidsvoorlichting en opvoeding, pedagogisch adviseur, zorgverlener, een verkeerskundige, adviseurs water en groen en de projectleider.
De doelen voor de middag; kennis maken met gezondheid in de openbare ruimte en het formuleren van kansen en ambities voor gezondheid voor dit groot onderhoudsproject. Deze dienen als basis voor de verdere voorbereiding van het project. Deze integrale aanpak past helemaal in de doelstellingen van de Omgevingswet en de Brabantse Health Deal, maar is zeker voor onderhoudsprojecten nog lang niet gebruikelijk. 
Om eerst maar eens wat dingen te noemen die ons opvielen:
Na een korte uitleg over het project zijn we eerst aan de slag gegaan met het model van positieve gezondheid van Machteld Huber om erachter te komen wat gezondheid nou eigenlijk is. We gebruikten het model ook om voor iedereen inzichtelijk te maken in welke mate de inrichting van de openbare ruimte effect kan hebben op de gezondheid van mensen. In de zorg wordt dit model al veel gebruikt, maar ook bij het gesprek over de (openbare) ruimte bleek dit weer heel waardevol. 
Soms levert een wijziging in de inrichting geen direct effect op de gezondheid van mensen, maar zorgt de juiste inrichting gewoon voor goede omstandigheden. En ook daar is de samenwerking met andere partijen cruciaal. Want waar de ene partij zorgt voor de juiste omstandigheden zoals een beweegroute voor ouderen, kan de andere daar bij het organiseren van activiteiten gebruik van maken.
Nadat we iedereen meegenomen hadden in de relatie tussen de inrichting en gezondheid zijn we specifieker naar het project gaan kijken om de grootste kansen en uitdagingen te vinden. Het was mooi om te zien dat daar gezondheidskansen en technische mogelijkheden echt samenkwamen. Natuurlijk weten ook techneuten wel dat overgewicht, eenzaamheid en het langer thuis kunnen blijven wonen van ouderen actuele maatschappelijke thema's zijn. Maar wat betekent dat nou voor de mensen in deze straat? En wat kunnen wij daarmee in ons ontwerp? De sociale deskundigen konden ons heel concreet aangeven waar de bewoners tegenaan lopen. Ik hoor het de lezer al zeggen: waarom ben je niet gewoon in gesprek gegaan met bewoners? Ongetwijfeld is het beeld van bewonersbijeenkomsten in de inventarisatie of ontwerpfase met slechts een paar aanwezigen de meeste lezers niet vreemd. En ook (of misschien juist) in buurten waar mensen niet in grote getallen naar een bewonersavond over de inrichting van de straat komen is vaak veel te verbeteren.
In eerdere projecten stelde we onszelf de vraag of de opkomst hoger zou zijn geweest als we meer de relatie hadden gelegd tussen het onderhoud van de straat en het welzijn van de mensen in die straat. Ook hiervoor hebben we nu de samenwerking met onze sociale partners gezocht. We hopen op een grotere opkomst, de tijd zal het leren. De belangrijkste lessen tot nu toe?
|
|
